Atom mu beni? Ben mi ato mu?

Düşünüyorum da, düşünmesem her şey daha iyi olacak sanki. Hayır yani düşündüm de ne oldu? Bir atom parçalamışlığım yok şu ilişki durumları konularında? Parçaladığım tek bir şey var o da BEN.

Örnek edinilebilecek bir çok şey yaşamışlığım var, lakin hiç bir hatamdan ders alamama durumum,başkalarının da beni örnek almak için talepte bulunmalarına engel teşkil ediyor.

Terzinin söküğü misali, gönül işlerini yoluna sokamamam, etrafımdaki insanların benim aşk hayatıma karşı olan inançlarını sıfır oranına getirmiş durumda... Verdiğim çok tavsiye ile yola girmiş ya da yoldan çıkmış ilişkiler var etrafımda. Ama gel gör ki benimki Allah'a emanet gidiyor, Marmaray gibi ...

Arabın yağı bol bulma durumu gibi hiç de yalnız kalmamam bir takdir edilme sebebi ayrıca. Ben bir arap olaraktan yağı fazla fazla buldum hep. Hatta hiç bitmeden, hemen bir yenisini buldum. "Önceki şişe bitse de yenisine geçsem" diye beklemişliğim bile var. Gerçekten yalnız kaldığım hiç olmadı.Yalnız kalmamak adına,yanlış kişilerin yanında saf tutmam;onların da benim safımda sanki zorluyormuşçasına durduklarını görmek ve buna seyirci kalmak, garip gibi görünse de; yalnız kalma korkusunun insana neler yaptırabileceğini henüz tam olarak bilmediğimi bir kez daha idrak edip, garip olmadığını sindiriyorum yavaşça...